Թումանյանական բառարան

Ճոն-մորթուց – կաշվից-հագուստ-կարող

որդիանց որդի-որտեղից որտեղ

ճանկել-թռցնել, ձեռք գցել

ձմեռնամուտ-աշնան վերջ, ձմռան սկիզբը

կուշտը-մոտ

քուրք-մուշտակ

կուճի-գլուխ

հրես-ահա, հիմա

մուշտարի-հաճախորդ

վախտին-ժամանակին

մթամ-իբր

շալակատար-բեռնակիր

խուփ-փակ

տարակուսած-զարմացած

բացուխուփ-բացել-փակել

զղջում-փոշմանում

թանգել-նստել

պախրա-եղնիկ-եղջերու

շվաք-ստվեր

խավար-մութ

աստված ողորմած է-աստված կօգնի

մանեթ-դրամ

ծիկրակել-թաքուն-նայել

աչքով տալ-հասկացնել

միտս-մտքումս

տուտ-ծայր

ցնցոտի-մաշված շոր, մաշված կոշիկ

բաշխել-բաժանել

ալխալուվացու-վերնաշապիկ

պնդել-հաստատել

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *